Kitap hakkında: 2018 / Cervantes'in ünlü romanı “Don Kişot” üzerine, yüzyılın en büyük Rus-Amerikalı yazarı tarafından okunan bir dizi ders Yirminci yüzyılda, Vladimir Nabokov'un 1952'de Harvard Üniversitesi'nde yazdığı ve ölümünden sonra 1983'te ayrı bir kitap olarak yayınlanan bu kitap, daha önce Wellesley College ve Cornell Üniversitesi'ndeki öğrenciler için hazırladığı Rus ve yabancı edebiyat üzerine ders derslerini tamamlıyor. Geleneksel bilgeliğe ve basmakalıp gerçeklere meydan okumaktan her zaman mutlu olan öğretim görevlisi Nabokov, Cervantes'in eserini "acımasız İspanyol zulmüyle" dolu "kaba eski bir kitap" olarak ve kitabın başlık karakterini - yalnızca düşman bir dünyanın alaycılığının ve aşağılamasının kurbanı olarak değil, ama aynı zamanda gizli okuyucu alayının hedefi olarak da. Aynı zamanda, Nabokov'a göre, sonraki nesillerin algısında Don Kişot, başlangıçta yazar tarafından kendisine verilen acıklı, çaresiz bir soytarı rolünü aştı ve yüce ve kutsal deliliğin sembolü, asilzadenin kişileşmesi haline geldi. yalnızlık, özverili cesaret ve gerçek hümanizm; kitabın kendisi ise görünüş ile gerçeklik arasındaki ilişkiye dair "uslu ve tuhaf bir efsaneye" dönüştü. Anlayışlı, titiz ve meydan okurcasına önyargılı bir araştırmacı olan Nabokov, Don Kişot'un - dört buçuk yüzyıl boyunca gelişen "hüzünlü imajın şövalyesi" - kültürel itibarını ustaca altüst ediyor ve aynı zamanda ikna edici bir şekilde doğruluyor..